کبوتری تو، سپیدی، من آن کلاغ سیاهم...زهرا رشیدی

کبوتری تو، سپیدی، من آن کلاغ سیاهم

که رد ترس به دوشم...، که پا به جاده و راهم

من آن سیاه غمینم، که مانده اشک به رویم

از اینکه خانه ندارم، از آنکه بی تو...، پر آهم

برای خواب تو... بوسه و بوسه هات ....به خوابم

ببین به حسرت رویت، چگونه خالی ِ چاهم!

دریغ از تو... و اینکه تو را شکستم عزیزم

به سیب سرخ دل تو، نشسته رد گناهم...

 

بگیر دست مرا باز و از صدات پرم کن

اگرچه تار و سیاهم، ببخش باز و بخواهم...

 

 «زهرا رشیدی»