بر لب نشانده آیه ی امن یجیب را وهاب زاده آل هاشم

بر لب نشانده ، آیه ی " أمن یجیب " را

بر دوش می کشد هیجانی ، عجیب را

هی! اضطراب پیش و پس کاروان به دل

بی صبر کرده ، طاقت زینب ، شکیب را

رخسار نیلی اش ، اثر ضرب سیلی است

آخر ، سکوت او ، بکشد نا نجیب را

با این وجود ، نافله ها را اقامه کرد

گویا ، نمی شنید ز دشمن ، نهیب را

زینب که باغبان گلستان کربلاست

تقسیم کرد در دو جهان ، عطر سیب را

در مجلس یزید چنان خطبه ای بخواند

از هم گسست ، او ، سخنان خطیب را

سر داده ناله ، از سر هجران روی دوست

آشفته کرده ، ناله ی او ، عندلیب را

طی کرد با تجلی خورشید روی نی

زینب ، تمام رنج فراز و نشیب را

ناحیه ی مقدسه ، جان کندن من است

باید نگفت معنی " خد التریب " را

توفان واژه هاست ، زبان امامت است

گفتا : سلام! صاحب " شیب الخضیب " را

شعرم ، تمام ، جان من از جسم کنده شد

باید صدا زنید برایم ، طبیب را

شاعر: وهاب زاده آل هاشم